گوشه شهنشاه

روستای گوشه شهنشاه، با باغ‌های سرسبز و گستردۀ انار علاقه‌مندان به طبیعت را به سوی خود جذب می‌کند.
در نزدیکی این روستا، دره‌ای پوشیده از باغ‌های انبوه انار و انجیر وجود دارد که به دلیل واقع شدن بقعه شجاع‌الدین خورشید (از اتابکان لرکوچک) در ا1ین محل، به گوشه‌شهنشاه مشهور می‌باشد و روستا نیز نامش را از آن گرفته است. در این بقعه صندوق چوبی با کنده‌کاری فراوان به چشم می‌خورد و در کنار این آرامگاه، گورستان قدیمی با سنگ ‌قبرهای کهن وجود دارد که بر روی آن‌ها آیاتی از قرآن کریم و کلمات مقدس با نقش‌های برجسته و خط زیبای کوفی کنده‌کاری شده است.

دامنه سرسبز سفیده کوه و مسیر مصفا و زیبای این تفرجگاه هر بیننده‌ای را بر سر شوق می‌آورد. این درۀ زیبا، در سینۀ کوه هشتاد پهلو قرار دارد، چشم‌انداز بسیار شگفت‌انگیز دشت وسیع کره‌گاه، جلوه‌های درۀ خرم‌آباد و نمای کوه یافته از دیگر جلوه‌های طبیعی و زیبای نواحی پیرامون روستا است.
در اطراف روستا جنگل‌های انبوه و زیبایی وجود دارد که با درختان بلند و سر به فلک کشیده بلوط، کیکم، ارجن، انجیرکوهی و زالزالک وحشی پوشیده شده است.
انواع گیاهان دارویی گل گاوزبان، بابونه، خاکشیر، شیرین بیان و گون در اراضی جنگلی روستا می‌رویند که کاربردهای دارویی دارند. شغال، گرگ، روباه، خرگوش، گراز، کبک و تیهو، از جانورانی هستند که در قلمرو روستا و پیرامون آن وجود دارند.

کاروانسرای گوشه، از جاذبه‌های تاریخی روستا است. این کاروانسرا، قلعه‌ای قدیمی است که از سنگ و گچ ساخته شده است و 15 حجره‌ یا رواق برای اتراق و استراحت مسافران و احشام دارد. بلندی دیوار قلعه 5 متر است و در گوشه جنوب غربی آن، پله‌های سنگی برای دسترسی به پشت بام تعبیه شده است. این کاروانسرا، اولین منزل به سوی دزفول و آخرین منزل به جانب خرم‌آباد بوده است.

مردم روستای گوشه‌ شهنشاه مانند سایر ایرانیان اعیاد ملی و مذهبی نوروز، فطر، قربان و غدیر را به جشن و سرور و ایام محرم و صفر و وفات ائمه را به سوگواری می‌پردازند.عقیقه یا گوسفند قربانی، از جمله مراسم قدیمی است که همچنان با آیین‌های خاص و سنتی برگزار می‌شود.

کوهنوردی، شکار و تیراندازی ورزش‌های مورد علاقه جوانان روستا است. شکار در جنگل‌ها و کوه‌های اطراف روستا، با مجوز سازمان محیط زیست، بلامانع است.

موسیقی لری بیشتر جنبۀ حماسی دارد و در وصف دلاوری‌ها، شجاعت و جنگجویی ایل یا قبیله نواخته می‌شود. زمزمه ترانه‌های محلی در هنگام فعالیت‌های روزانه، علاوه بر ایجاد هماهنگی، میزان تحمل‌پذیری کارکنان را افزایش می‌دهد. در هنگام مرگ یک عزیز، صدای سازهای دهل و سرنا مردم را برای اجرای مراسم چمری دعوت می‌کند. موسیقی رقص و مراسم شادی مردم روستا توسط لوطی‌ها نواخته می‌شود و زنان و مردان روستایی به شیوه محلی رقص‌های دوپا، سه پا (سی جار) و چوبی را با  شادی و هلهله بر پا می‌کنند. زنان کهنسال روستا، هنوز از لباس‌های محلی استفاده می‌کنند که شامل کراس یا جومه، کلنجه، باکل، یل، شاوال، سرون و آژییه می‌باشد.

زنان در کنار فعالیت‌های زراعی با بافت انواع صنایع دستی قالی، گلیم و جاجیم قسمتی از هزینه‌های خانوار را تأمین می‌کنند.

غذاهای محلی مردم روستای گوشه ‌شهنشاه  شامل  برساق، قرصه، ترخینه و آش دوغ (ماسوا) است. انواع لبنیات و عسل مرغوب نیز به وفور در روستا یافت می‌شود.

دسترسی: روستای گوشه شهنشاه از طریق شهر خرم‌آباد، با جاده‌ای آسفالت قابل دسترسی است.